Arnold Sikking en Bernadette Kuijpers deden jarenlang ontwikkelingswerk in West-Afrika tot ze besloten het roer om te gooien. Zonder er ooit te zijn geweest, kochten ze via het internet een verlaten boerderij op een stuk grond in Slowakije. Tien jaar later runnen ze daar nog steeds kampeerboerderij Lazy.
CEROVO – Arnold Sikking en Bernadette Kuijpers deden jarenlang ontwikkelingswerk in West-Afrika tot ze besloten het roer om te gooien. Zonder er ooit te zijn geweest, kochten ze via het internet een verlaten boerderij op een stuk grond in Slowakije. Tien jaar later runnen ze daar nog steeds kampeerboerderij Lazy.
“We waren na meerdere ontwikkelingsprojecten even klaar met het nomadische bestaan en wilden iets voor onszelf beginnen in een rustige, stabiele omgeving”, vertelt Kuijpers. “Slowakije klinkt wellicht avontuurlijk maar vergeleken bij Mali, waar we woonden, was het een oase. En hier hadden we de ruimte om op onze eigen manier een boerenbedrijf te starten.”
Die manier is kleinschalig. “We hebben kippen, een paar varkens, drie pony’s, twaalf geiten en twintig schapen. We maken onze eigen yoghurt en kaas. En in de zomer runnen we een camping”, schetst Sikking.
Het leven op de kampeerboerderij bevalt goed. “We dachten dat we dit een paar jaar zouden doen”, lacht Kuijpers. “Dat we hier tien jaar later nog zitten is bijzonder.” De komst van dochter Katinka, nu 9, speelt daarin zeker een rol. Sikking: “Toen Bernadette in de eerste winter hier zwanger bleek te zijn, wisten we gelijk dat we onze dochter hier een onbezorgde jeugd konden bieden.”
Een eigen kampeerboerderij is hard werken. Sikking: “In het kampeerseizoen zijn we zeven dagen per week aan het werk, maar ook daarbuiten is het aanpoten. Vanwege de dieren moet er altijd iemand thuis zijn. We gaan dan ook nooit samen naar Nederland; het is altijd Katinka met één van ons.” Toch voelt het niet als werken. “Ons bedrijf is ons leven.”
