Toen Gijsje Teunissen (61) tien jaar geleden in Egmond begon met haar uitvaartonderneming Charon werd haar man soms gek van haar, ze had het alléén maar over uitvaarten. „Maar inmiddels raakt hij er zelf ook niet meer over uitgepraat”, lacht ze.
Toen Gijsje Teunissen (61) tien jaar geleden in Egmond begon met haar uitvaartonderneming Charon werd haar man soms gek van haar, ze had het alléén maar over uitvaarten. „Maar inmiddels raakt hij er zelf ook niet meer over uitgepraat”, lacht ze.
In tien jaar tijd is haar eenmansbedrijfje uitgegroeid tot een bloeiende onderneming met drie vestigingen en werkt Gijsje inmiddels samen met haar man. Ook haar kinderen en hun partners dragen hun steentje bij in het bedrijf.
Echtgenoot Rick regelt de verhuur van de loopkoets en ontwerpt de rouwkaarten. Zoon Leroy is verantwoordelijk voor de website en de vormgeving van de bundeling van columns die ze schrijft voor het Noord Hollands Dagblad. Schoondochter Paula werkt als manager binnen het bedrijf, een functie die zoon Floris eerder ook vervulde maar die hij inmiddels heeft ingeruild voor een functie als manager van het crematorium in Haarlem. De andere kinderen en partners werken officieel niet in de zaak maar helpen regelmatig mee op de achtergrond.
“We zijn eigenlijk op een heel natuurlijke manier een familiebedrijf geworden”, vertelt Teunissen. “Mijn gezin was in het begin nogal sceptisch. Ze stonden echt op een afstandje te kijken van: ´Wat ben jij aan het doen?´ Maar toen ik hulp nodig had voor de beurzen, workshops en lezingen die ik overal organiseerde, begonnen de kinderen me te helpen met het vervoer van de kisten en dat soort zaken, en zo zijn ze er langzaam ingerold.”
De uitvaartbegeleidster geniet van het samenwerken met haar dierbaren. “Je voelt elkaar feilloos aan, wat zorgt voor een prettige manier van werken”, vindt ze. “Ze begrijpen inmiddels als geen ander mijn missie om te laten zien dat uitvaarten mooier, creatiever, anders en warmer kunnen zijn dan wat de meeste mensen kennen. Als ik in samenspraak met de nabestaanden een bepaalde sfeer voor ogen heb voor de rouwkaart, begrijpt mijn man precies wat ik bedoel en ontwerpt hij in mum van tijd een prachtige kaart.”
Dat ze het ´uitvaartvirus´ inmiddels op haar familie heeft overgedragen, stemt Teunissen gelukkig. “Als ik zie dat mijn schoondochter op zondagavond nog de Facebook-pagina zit bij te werken word ik daar wel blij van. Ik weet inmiddels dat Charon uitvaartbegeleiding niet dood zal bloeden als ik het misschien over een paar jaar loslaat. Ik had nooit gedacht dat het een familiebedrijf zou worden. Bijzonder toch, hoe zoiets ontstaat? ”
Stiekem droomt de onderneemster van een tv-programma over de uitvaart, waarin zij mensen kan informeren en inspireren. “Het is me bij mijn gezin gelukt, dus waarom niet heel Nederland?” lacht zij enthousiast.
