Zoals de naam al doet vermoeden, staan er bij SLA geen hamburgers op de kaart. Je eet er salades die je zelf kunt samenstellen of je kiest een van de originele saladeopties of soepen van de wisselende seizoenskaart.
Zoals de naam al doet vermoeden, staan er bij SLA geen hamburgers op de kaart. Je eet er salades die je zelf kunt samenstellen of je kiest een van de originele saladeopties of soepen van de wisselende seizoenskaart. Afhalen kan ook.
SLA, in een smaakvol verbouwd pand in de Amsterdamse Pijp, is ontsproten uit het brein van Jop van de Graaf en zijn vriendin Nina Pierson. Het stel eet al een tijdje zo verantwoord mogelijk, geïnspireerd door de besteller De Voedselzandloper van Kris Verburgh. “We merkten alleen dat het moeilijk is om afwisselend en betaalbaar gezond te eten, vooral als je niet altijd zin hebt om zelf te koken. Zelfs in Amsterdam, waar iedereen tegenwoordig mee lijkt te doen aan de ‘biologische trend’, moesten wij hard zoeken naar een tent met goede salades”, aldus Van de Graaf. Dus begon het ondernemende stel zelf een saladebar, zoals die in Londen en New York volgens hen “op bijna elke straathoek te vinden zijn”.
Aan de drukte in hun zaak te zien – de eerste weken na de opening stonden er rijen tot op de stoep – zijn zij niet de enigen met behoefte aan een gezonde en betaalbare eettent. “Zoals we ook verwacht hadden, is het grootste deel van onze klanten vrouw en in de twintig, maar er komen ook veel buurtbewoners en rond de lunch zien we ook steeds meer zakenmensen”, vertelt Van de Graaf. “We merken dat we op een lekker moment zijn ingestapt – nu voedingsbewustzijn steeds meer onze samenleving insluipt – maar we zijn SLA niet begonnen vanwege de trend. We doen dit echt vanuit onze eigen overtuiging dat gezond eten ook lekker en betaalbaar kan zijn.”
Het aanbod bij SLA wordt samengesteld door Ida de Haart, de tante van Pierson die jarenlange ervaring heeft als kok. Zij zag meteen brood in het culinaire idee van Van de Graaf en haar nichtje (met wie ze maar vier jaar scheelt) en sloot zich aan bij het ondernemende duo.
De hechte onderlinge band bij het SLA-team zorgt volgens Van de Graaf nooit voor problemen. “Onze rollen zijn heel duidelijk: ik manage de tent, Ida doet de keuken en het personeel en Nina – die ook nog een ander bedrijf heeft in de culturele sector – houdt zich op de achtergrond meer bezig met de identiteit van het bedrijf.”
SLA bestaat inmiddels ook uit meer dan de eigenaren; twee maanden na de opening zijn er al 23 parttimers in dienst. Ze begonnen met zes. Dat geeft vertrouwen voor de toekomst. “Het zou geweldig zijn als dit een keten zou worden. Misschien ook zelfs wel buiten Nederland. SLA klinkt best in het Engels, vind je niet?”
